Dağbaşı yalnızlığı, ölümden beter.
Hiç kimse aramasa, sormasa beni,
Sen gelsen yeter.
Huzur, ellerinin güzelliğidir.
Gözlerin karşımda bir mutluluk denizi.
Her sabah, soframızda ekmeğimizi
Sen bölsen yeter.
Yüreğim seninle yaylalar kadar serin
Ne bir çizgi hasret, ne bir nokta gam
Yayla dumanı gibi gözlerime her akşam
Sen dolsan yeter.
Bende çaresizlik sonsuz, kördüğüm.
Bende sabır, sende naz.
Gündüzünden vazgeçtim, düşümde biraz
Bir yüz görümlüğü sen olsan yeter.
Duymasa da hiç kimse şâir gönlümün,
Sende karar kıldığını...
Ve içimin şerha şerha yarıldığını,
Sen bilsen yeter.
Bir gün duysan bittiğimi, tükendiğimi..
Çıkıp gelsen uzaklardan korkulu, ürkek..
Bir incecik dal gibi üzerime titreyerek,
Eğilsen yeter.
Yavuz Bülent Bakiler
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder